Diagnose van Hypothyreoïdie

Omdat hypothyroïdie vaker voorkomt bij oudere vrouwen, adviseren sommige artsen dat oudere vrouwen tijdens het jaarlijkse medisch onderzoek worden gescreend op de ziekte. Sommige artsen adviseren ook dat zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger willen worden op hypothyroïdie worden getest.

In het algemeen zal een arts testen op een te weinig actieve schildklier bij het vertonen van de typische symptomen, zoals loomheid, constipatie, lusteloosheid, droge huid en haar,...

Bloedonderzoeken

De diagnose van hypothyroïdie kan vermoed worden ahv de symptomen. De diagnose zal bevestigd worden door het niveau van TSH en soms het niveau van het schildklierhormoon thyroxine in het bloed te meten. Een laag niveau van thyroxine en een hoog niveau van TSH wijzen op een te weinig actieve schildklier. De hypofyse zal meer TSH produceren in een poging om de schildklier ertoe aan te zetten meer schildklierhormoon aan te maken.

In het verleden, konden de artsen geen hypothyroïdie ontdekken tot de symptomen vrij ver gevorderd waren. Maar door de meer gevoelige TSH-test te gebruiken, kunnen artsen schildklierziekte veel vroeger diagnosticeren, vaak nog voor men symptomen ervaart. Indien nodig kan de arts ook nog beslissen om het bloed te testen op het gehalte aan schildklierhormoon.
De TSH-bloedtest speelt ook een belangrijke rol in het opvolgen van hypothyroïdie en in het bepalen van de juiste dosering van de medicatie.

Bovendien wordt de TSH test gebruikt om een subklinische hypothyroïdie (een hypothyroïdie die nog in het beginstadium zit en nog geen symptomen geeft) te diagnosticeren. In dit geval zal het gehalte aan T3 en T4 normaal zijn, maar is het TSH al gestegen.